31 Mayıs 2010 Pazartesi

Babam baksana bana...


Okula başladığımızdan beri akşamları ve sabahları "akkımız" getirip götürüyor oğlumu. Bu yüzden midir bilmem daha bi babacı olmaya başladın. Önceleri ne istersen iste kelimenin başında  "anneeeee'lerin yerine şimdilerde arka arkaya "baba baba hadi hadi"'lerin var. En sevdiklerini onunla paylaşasın var.Bazı sabahlar bende kalıyorum birlikte gidiyoruz okula. Bir resmi olsun istiyorum sabahlarımızın. Senin başın babanın omuzlarında, elin elimde... O kısacık mesafede kuş seslerinden başka bişey duyulmuyor. Ve ben yanındaysam önce "kuşları duyuyormusun" diyorum. Sonra da yanından geçtiğimiz rengarenk çiçekleri gösteriyorum. Güne bu güzelliklerle başlamanı, bizden ayrılıyorsun diye hüzne kapılmamanı istiyorum. Nihayet seni her sabah güldüren tatlı köpüş Mozart da döndü. Yarın yine el vermeli mozarta.  Bugünlerde babanla evimize köpek alma hayalleri kuruyoruz. Hakkını vererek bakabilecek miyiz bunu düşünüyoruz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...