Kendimi bildim bileli Nisan ayını çok sevdim. Sadece doğanın en canlı olduğu zamanları barındırmasından değil, yağmur yağarken üşümeyişimden de değil.
Cumartesi sabahı kuş seslerinden uyandım desem abartmış olmam.
Benden bir kaç dakika sonra Çağan uyandı, ayak ucumuzda gözleri kapalı fısıltıyla anne anne diyerek yanına çağırdı ve;
"Kuş seslerini duyuyormusun, çok güzel değil mi anne"
Seni seviyorum Nisan,
Havandaki kokuyu, bir gün puslu, bir gün güneşli günlerini seviyorum, serin sabahlarını, öğlen ısıtan güneşini seviyorum.
Doğmuş ve doğurmuş olmayı seviyorum en çok Nisan'da,
Bir aya kalmadan çayırlar, tepeler bahar çiçekleriyle dolacak.
Bol bol yağmur ve çiçek fotosu çekmek istiyorum, papatya dolu bir çayırda Çağan ve ben yuvarlanırken fotoğrafımızın olmasını istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder