1 Ekim 2008 Çarşamba

Çocuğuma dair notlar






Çok yorgunum çok, gözlerimin ışığı söndü, çizgilerim her geçen gün artmakta. Eli yağlı, ağzı yağlı fark etmez, her şartta şapur şupur beni öpen bir çocuk. Akşamları eve döndüğüm emecek diye heyecanlanan bir çocuk. Bu öyle bir dönem ki, ilk 1 yıl. Kadının kendinden fark etmeden vaz caydığı.  Öyle hasretim ki deliksiz uykuya. Arada avutuyorum kendimi 1 yıl daha sık dişini.

İstanbul


Anneye eğitim falan bahane. Minik oğlumun İstanbul gezisi şahane. Babasıyla avare, yorulunca bir pastane köşesinde uyumaca. Öğlen yemek vaktinde meme için anneye koşmaca. Ne güzel 3 gün geçirdik biz İstanbul'da.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...