Bu akşam eve geç geldim, 9 gibi... Oğlum dizlerimde uyudu, çok şükür.

 

Bir yandan O'nun saçlarını okşarken alt yazı okuyorum TV'de, yine içten içe üzülüyorum. Artık insanlık denen kavramın tamamen harflerden oluşan bomboş bir sözcük olduğunu düşünüyorum çok dolu olması gerekirken...

Annem bizden  gitmeden bir kaç gece önce ördü bu patikleri verdi elime. Anne daha belli değil ki cinsiyeti derken daha "kız olacak bak görürsün" dedi. Doğru ya erkek olsa bile hatıra saklarım bunları dedim. İlk cicisi el emeği ananeden geldi kızımıza.

 

Nurcan abla kuşlarım nasıl güzel baksana...