1 Kasım 2008 Cumartesi

Büyüme


Hızla büyüyen bir çocuk. Bedenim bir parçası gibi hep benimle. Kucağımdan ayrılmaya tahammülü yok. Sanki benim var. Uyurken aralıksız yüzüme bakınca bazen hemen alıkoyuyorum kendimi. Şaşıyorum bazen bu güzel yüze. Ya da bana dünyanın en anlamlı gelen yüzü.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...