10 Mayıs 2011 Salı

Mutlulukla


Cuma akşamı eve geldiğimde beni kapıda karşıladı. Anne gözlerini kapa sürprizim var dedi. Koşarak içeriden yukarıdaki paketi getirdi. Heyecanla açtı gösterdi. Beyaz bir havlu üzerine boya ile el ve ayak izini çıkarmışlar okulda. Öğretmenleriyle kartta hazırlamış. O an ki duygularımı tarif edemiyorum. Aslında her annenin hissettiği duygulardan. Her anne kavramı girince işin içine sıradan bir durum. Oğlum'un benim için yapmış olması ise çok özel. O, şu, bu günü işin süslü yanları. Zaten annneeeeeee diye size seslenen bir hayat varsa yaşamınızda, sağlıklıysa, O'nun için yemek yapabiliyor, top oynayabiliyorsanız bu en büyük hediye. Her an şükredilmesi gereken bir lütuf.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...