22 Ağustos 2011 Pazartesi

Hepimize geçmiş olsun...

Şimdi uyuyor. Dün de hep uyudu. İlaçlar da etkiliyor. Boğazım acıyor anne diyerek başladı herşey. Pazar günü öğlene doğru ateşi çıktı. Öğleden sonra mutfakta yemek yaparken sessizlik oldu. Bir girdim ki salona çizgi film izlerken bıraktığım oğlum devrilmiş uyuyor. Hep ağladı. Bir ara ben de ağladım dayanamadım çok acıyor boğazım deyince. Şimdi daha iyi. Tabi antibiyotiği yutunca.  Sabah bir ara midem bulanıyor dedi, döndüm baktım yüzü bembeyaz kireç gibi. Çağan'ı ilk kez böyle gördüm. Su gibi ter attı. Şimdi daha iyi çok şükür. Çocuk bu hastalanacak tabi. Boğazı acıyınca ilaç istiyor geçirsinmiş hemen. Hastalığında kolay canım oğlum teşekkür ederim.

Çalıştığı sektöre göre değişebilir ama masa başında iş yapan bayanlar için evde işyerinden daha fazla yoruluyoruz diyebilirim. Yarın da babasıyla kalacak evde. Çarşamba'ya daha da iyi olacak.

Eğer anne-babalık bir okulsa öğretmeni çocuk, öğrencisi anne-babadır. Beta nedir bilmiyordum düne kadar. Öğrenmiş oldum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...