Bu resmi gönderdiğim fotoğraf yarışmasından ufakta olsa bir derece aldım. Resmim sergilenmeye değer 20 eser arasına girmiş. Mutlu oldum. Çünkü insanın yaptığı işten netice almacı güzel. Neticenin niteliği elbet belirleyici ama olumsuz bile olsa kamçılar en kötü ihtimal ile.

Nihayet günlerdir omuzlarımdaki bilip/bilemediğim yük/yükler omuzumdan kalktı. Anneme anlatmıştım. Okudu üfledi. Hafifledimmmm. Annem dünden beri evde bize kış hazırlığı yapıyor. Kış gelmeden yemek yok diye sıkı sıkı tembihliyor. Sarmalar sarıldı Çağan'ım için. Şaştığım şey şu, sarma hani çocuklar büyüdüklerinde, gurbete gidince, tatil için evlerine geldiğinde annelerinin özel zahmetli yemeği değil midir?  bir çırpıda bitiveren. Bizim oğlan daha küçük, gurbette değil, çok seviyor sarmayı ama öyle böyle değil.

Evimizin direği de inşallah bu akşam dönüyor. Dün babasının parfümünü almış sıkmış kendine. Öyle güzel kokarmış. Çok özledi babasını çok.