Ortak cümlemiz aslında bizim; "huzur veriyor bana evimiz". Okul, iş, eş derken, bir bir uçtuk biz yuvadan babamın deyişiyle. Rakamsal ve duygusal dengeyi de sonunda yakaladığımızı düşünüyorum. Her birimiz ayrı şehirlerde değil, 2'şerli grup halinde 3 şehirdeyiz. Daha da serpiştirilmiş olabilirdik. Baba ocağı diye boşa dememişler işte. Bursa'dan 2. kafile de gelince 1 eksik ile tam olmaya çalıştık. Her yaş grubundan çocukla neşelenince ev annem cok sevindi. Beren maskot oldu. Sarp ile Çağan nasılda büyük kaldılar yanında. Sude ve Kerem geriye bayağı bir ket vurdular. Turuncum, oğluma arkadaş oldu, arayıpta bulamadığını sonunda buldu. durmadan günestiler. Oynarken sucuk oldular. Beren kendi kadar koçu kucağından bırakmadı.
Hamarat annem. Hiç boş durmazsın. Bize dantel örmeyi nasıl öğretmiştin. Bir de yarış yapardık yaz tatillerinde aramızda. 3 gece de bize 2 lif yaptın, sonra yine dantele geçtin. Babamın neden seni sevdiğini büyüdükçe daha iyi anlıyorum.
güzel bir bayramdı kalabalık kosturmaca ama guzel yiğitile çağanın anlaşması oyunları cok guzeldı iyikı geldınız bu bayram iyi hoştu sizleri yeğenlerimi cok ozlemışım oglumun 3 eklıklede olsa bayramı kuzenleriyle gecırmesı guzeldi
YanıtlaSil