Yağmur, sil sessizce kibirimizi...

2 gündür aldığım kötü haberlerin son bulmasını ümid ediyorum. Yaşamın herkese aynı adalette olmaması çok acı. İnsansa herşeye dayanıklı. Birgün ağlamaktan içi kopsa da, sonrasında gülebiliyor. Acizlik dimdik duruyor karşımızda işte.

Geçen akşam eve geldiğimde salon balonlarla doluyudu. Babası üşenmedi internetten öğrenip, fil, köpek, zürafa yaptı oğlumuza. Bu güzel sürahi ise arkadaşlarımın doğumgünü hediyesi. Bana mutluluğu çağrıştırıyor, hayaller kurduruyor......Yazarken bir yağmurun sesi var ki fonda.

(Minik elin yaptıkları)

Seçimsizlik

Gün gitmek bilmiyor. Kendimi yiyip bitirdiğimden midir bilmiyorum. Sabah tam kapıdan çıkıyordum ki, sesi geldi içeriden. "Anne gelirmisin bişey söylücem" Servisi kaçırırm oğlum dedim. Çıktım aceleyle. Yanına gitmemiş olmam kemiriyor işte. Sonra aradım. "Sen bişey söylicektin anne ben değil" dedi. Hepsi bahanesi. Sarılacaktı sadece, ben öpecektim onu koklaya koklaya. Hiçbir zaman çalışan anne olmayı istemedim zaten. Hala da istemiyorum. Ama kanaatkar da değilim. Sadece hep dua ediyorum. Bu seçimin ileride bize bişeyler katmış olması için. Götürdüklerinden, kaçırdıklarımdan fazlası olsun diye. Bu düzen yanlış. Artık ne kadınlar anneliğini yaşayabiliyor, ne evlatlar çocukluğunu. Evlerimizde herkes ağır işçi. Sabah 7'lerde o minik bedenlerde yollarda. Soğuk, sıcak, kar kış demeden.

Son cümlem ise bu duruma tek kelimeyle Çağan'ın da söylediği gibi; Saçmalık!

Akdeniz'in eli değdi bize...

Geri sayım, 18 Nisan...

İstediğim çiçek figürü olmasa da şekilli delgeçi sonunda buldum ve aldım. Şimdi iyi ki bitmiş de çiçek, yıldız şeklinde almışım diyorum. Kalbim pır pır gecenin olmasını, evin erkeklerinin uyumasını, bir bardak çay eşliğinde cup cake süslerini yapmayı hayal ederek geldim eve. Oğlumla epey yıldız kestik defter sayfalarından, yıldızları yapıştırdı, boyadı. Yetmedi kalemlerini de yapıştırdı defterine. Saat çok geç oldu ama değdi. İlk deneme olmasına rağmen 8 puan veriyorum kendime. Beni bu kadar motive eden şey ise, okulda doğum günü kutlanırken, oğlumun yüzünde görmeyi umduğum mutluluk.