Cep telefonum çaldı. Baktım halam. Kızım aramışsın ama komşudaydım dedi. Meğer ablam aramış. Eniştemin kulakları çok iyi duymadığı için "Bilcan'dı" demiş. Bana halam da bazen Bilcan der. O'da ben sandığı için aramış beni. Canım halam bu yazıyı neden mi yazıyorum;
Hal hatır sorduktan sonra İzmir'e gelebilseniz keşke halacım ne güzel gezerdik ama çok uzak artık değil mi? dedim. Israr da edemem ki. Nasıl edeyim. Yol çok uzun. Yaş 73. Bursa'dayken bir kez sırf ben istedim diye gelmişti. 1 hafta ben de kalmıştı. Ben öyle deyince Halam da, "bize zaten çok uzakların yolu göründü kızım" dedi. Hacca yazılmışlar meğer 5 sen önce. Bu sefer sıra gelmiş. Canım halam uçak yolculuğu için çok endişeli. Halam İstanbul'dan başka bir memleketimizi, bir İzmit'i, Bursa'yı bilir. Hiç öyle çok uzaklara gitmemiştir ki. Halamı uçak korkusu sarmış. İçim buruldu öyle konuşunca. Kendimce teselli ettim, cesaretlendirdim.
Telefonu kapadıktan sonra o nurlu yüzü geldi gözümün önüne. Birkaç sene önce sormuştum "hala sen ne zamandan beri namaz kılıyorsun" diye. Bilmem ki kızım herhalde kendimi bildim bileli demişti. (Bir de hemen arkasından siz gençsiniz olur kızım merak etme diye teselli eder her defasında.) Kendi halam olmasada aynı şekilde anlatırdım bu insanı sorsalar.
İnanç yakışır mı aaaaaa demeyin şimdi yazacaklarıma. İnanmak, ibadet ancak bu kadar yakışır insana evet. Bence halam ve eniştemin inançları uğruna yaptıkları herşey beslenmek gibi bişey sanki. Sıradan ve rutene girmiş. Hem de bir o kadar vazgeçilmez. Nasıl ki yemezsek gün bellidir ölürüz ya, onlar içinde ibadetsiz bir yaşam yoktur. Dillendirmezler yaparlar, yargılamazlar, sadece dua ederler. Sadece kendilerinden sorumlu olduklarının o kadar farkındalar ki. Kendileri için inanıyorlar yaşıyorlar. Yüzleri bembeyazdır, nurludur derler ya öyle işte. Ne zaman arasam kapamadan önce ben dua ediyorum kızım hepinize, hadi allaha emanet olun demez mi, içimi eritir.
Evi hep naftalin kokar halamın. Çok temizdir. Hamarattır. Çocuklarına çok düşkündür. Babamı öyle çok hatırlatır ki bana. Çocukluğumda neredeyse her bayram giderdik halama. O kadar çeşit yemeği tek başına nasıl yapar diye şaşardım. Somra bir gün annem demişti. Meğer eniştem de yardım edermiş halama.
Allah'a emanet gider gelirsiniz Halacım inşallah. Bizim dualarımız sizinle.
Not:Resim Etsy'den... Yapmayı planladığım etamin örneklerinden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder