Zaman kavramı öyle tatlı gelişmiş ki ben hala O'na yarını tarif ederken yatçaz kalkçaz diyordum. Geçen gece yine böyle söyleyince düzeltti beni. "Anne yani bu gecenin sabahsı yarın" :)

Bu akşam veli toplantımız var. Yine biraz heyecanlanacağım. Yıllar sonra bu hallerime gülmek üzere. Kuzum bugün seni çok özledim. Bu sabah çalışmayan anne olmayı çok istedim. Akşamları geçirdiğimiz vaktin ne kadar az olduğuyla bir kez daha yüzleştim. Mesai saatimin çok uzun olduğunu düşündüm. 10 saat ya. Gün zaten 24 saat. Geçiyor 8 saati uykuda. 6 saatin 1 saati evden gidiş-dönüşe gidiyor. Kaldı mı bize 5 saat. Senin en geç 11 de uyuduğunu varsayınca kaldı 4 saat. Hak mı bu yani. Evladınla geçirilecek 4 saat.

Bir sihirli değnek olsa bu düzensiz düzeni değiştirse. En çok bunu diliyorum tam da bu vakit.