10 Ocak 2012 Salı

Bazen uzanırsın, biseycik düşünmeden bakarsın tavana boş boş. Ama öyle nadirdir ki  kafanın bomboş oldugu anlar, kisaciktir ama tüy gibi hissedersin sonunda o boşluğu fark edince. Sadece tavandaki irili ufaklı sıva kabarciklarini görür gözlerin.

Nerden mi geldi aklıma gece gece. Çağanın yanına uzandım az önce, tavan dürttü beni ben ona, o bana baktık boş boş.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...