Bazen uzanırsın, biseycik düşünmeden bakarsın tavana boş boş. Ama öyle nadirdir ki kafanın bomboş oldugu anlar, kisaciktir ama tüy gibi hissedersin sonunda o boşluğu fark edince. Sadece tavandaki irili ufaklı sıva kabarciklarini görür gözlerin.
Nerden mi geldi aklıma gece gece. Çağanın yanına uzandım az önce, tavan dürttü beni ben ona, o bana baktık boş boş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder