17 Nisan 2012 Salı

Seçiniz




Her akşam eve gittiğimde 2 an var yaşadığım. Gün içerisinde ne yaşarsam yaşayayım o anda sıfırlandığım. İlki eve girdikten hemen sonra ellerimi yıkadığım ve ev kıyafetlerimi giydikten sonraki hafifliğim. İkincisi ise, uyumadan önce pijamalı, el yüz yıkanmış, dişler fırçalanmış mis oğlumu yatakta koklarken ki an.
Dün 32 oldum. 3 pasta kestim. Evde Çağan ve Hakkı panjurları indirmişler mum ışığında bekliyorlardı. İyi ki doğdun bağırışları ile girdim eve. Ben de zıpladım yerimde Onları öyle görünce.
Yarın da Çağan'ın doğum günü. Haftasonu evde arkadaşlarıyla kutlayacağız. Çok telaşem var çoook.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...