Her sabah gördüklerime 9 gün ara. Sabahları çantamı etejere kaldırmadan önce göz göze geldiğim H²'im. Bazı sabahlarda da bir gül ile gelirim işe. Klavyemin üstündekini minik oyuncağı bayağı bir zaman önce bir gün oğlum vermişti. "Anne al bu şeni korur" diyerek. O günden beri hep aynı yerinde. Mutlu ediyor beni.
Kestane güzeli Ayşem, geliyoruz ama siz olmayacaksınız. Umarım dönüşte İzmir'de. O narin işveli sesinle bir Çaaaağğğaaann diye gezinirsin.
Gülüm çok sağda kalmış, ayarlayamadım da...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder