-annne annne 4 yaşındaki bir çocuğa nasıl kızıyosun bilemiyorum...
Sanki ben de 4 yaşındaymışım gibi, yada O, 30 yaşındaymış gibi cevap verdim kendi odamdan.
-çocuğum neden benim sözümü dinlemiyor bende bunu bilemiyorum.
Dedim. Kısa bir sessizlik oldu. Tam gidip ona sımsıkı sarılmayı planlarken harekete geçecekken, ağlamaya başladı. İçli içli hemde. Sonra yüreğimi acıtan, O uyuduktan sonra beni hüngür hüngür ağlatan şu sözleri söyledi.
-anneme sarılmak istiyorum, bennn annneemi çok seviyorum.......
O cümlesini bitirmeden yanındaydım. Sımsıkı sarıldım, oda sımsıkı sarıldı, uzun bir süre öyle kaldık.
Şimdi hala gecenin ağırlığı omuzlarımda. Sabah bile gözlerim nemli nemliydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder